Dożynki to największe święto rolników, wieńczące ich całoroczny trud. W Polsce ma wielowiekową i bogatą tradycję. Jest wyrazem podziękowania za tegoroczne zbiory i jednocześnie prośbą o pomyślność przyszłych.
Ważny element obchodów dożynkowych do dziś stanowi wieniec. Zgodnie z tradycją wyplatany jest z ostatnich łanów zboża pozostawionego na polu oraz owoców, kwiatów, kiści jarzębin i kolorowych wstążek. Często ma kształt koła lub korony. Dawniej umieszczano w nich także żywe kaczęta lub koguty, co miało zapewniać zdrowy przychówek gospodarski.
Pochody z wieńcem dożynkowym najpierw udawały się do kościoła, aby podczas mszy poświęcić wieniec, a stamtąd do gospodarza dożynek. Po drodze śpiewano pieśni dożynkowe z powtarzającym się zwykle refrenem o plonie:
„Plon niesiemy plon, w gospodarza dom!
Żeby dobrze plonowało, Po sto korcy ziarna dało. Plon niesiemy plon!”
W okresie międzywojennym XX w. wieniec niesiony był przez pola do dworu właściciela ziemskiego, który przyjmował go, aby w zamian obdarować chłopów kołaczem i solą. Po ceremonii przejęcia wieńca rozpoczynała się biesiada, w której brali udział wszyscy pracownicy rolni i ich rodziny.
Wieniec dożynkowy przechowywany był w stodole do kolejnego roku, do nowego siewu. Wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym. Zwyczaj ten praktykowany jest do dziś, zwłaszcza przez starszych rolników.
Obecnie podczas Święta Plonów praktykowany jest obrzęd obdarowywania chlebem z mąki pozyskanej z ostatniego zebranego zboża.
W tym roku w Janikowie odbyły się Dożynki Archidiecezjalne i Powiatowe. Uczestniczyli w nich także przedstawiciele Nadgoplańskiego Uniwersytetu Ludowego.
fot.MojaKruszwica.pl/NUL
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz